Twardość wody to jeden z ważniejszych parametrów w naszym akwarium, który odpowiedzialny jest za samopoczucie naszych podopiecznych, wartość pH, czy wzrost roślin. Każdy biotop charakteryzuje się konkretnymi wartościami tego parametru.

Z punktu widzenia akwarysty możemy rozróżnić 3, albo 4 twardości:

1. Twardość ogólna.
2. Twardość węglanowa.
3. Twardość wapniowa.
4. Twardość magnezowa.

Dwie ostatnie ważne są, aby określić stosunek stężeń Ca/Mg w akwariach roślinnych.

Postaram się teraz omówić pokrótce każdą z nich.

Twardość ogólna

Mianem twardości ogólnej określa się zawartość wszystkich związków wapnia i magnezu w wodzie. Oznacza się ją przez kompleksowanie jonów Ca i Mg przez roztwór NaEDTA w obecności buforu amonowego pH=10 i czerni eriochromowej jako wskaźnika.
Zmniejszyć ją można nieznacznie poprzez gotowanie wody, ponieważ strąca się wtedy wapń w postaci węglanów, lub przez mieszanie z wodą RO/demineralizowaną.


Twardośc węglanowa

Pochodzi od rozpuszczonych w wodzie węglanów i wodorowęglanów wapnia i magnezu. Ściśle rzecz biorąć, oznaczanie tej twardości sprowadza się do oznaczenia zasadowości,czyli zawartości oprócz węglanów wapnia i magnezu, także głównie sodu i potasu. Wpływa ona znacząco na pH, ponieważ węglany i wodorowęglany z rozpuszczonym w wodzie CO2 tworzą bufor, który stabilizuje pH w akwarium, dlatego poziom CO2 jeśt ściśle zależny od wartości pH i KH.
Sprawa z usuwaniem tej twardości ma się dość prosto, wystarczy wodę zagotować, dodać niewielkie ilości kwasu solnego, przesączyć przez torf lub podmieniać na RO/demineralizowaną.
Inna nazwa, z jaką można się spotkać to twardość przemijająca.


Niebawem dopiszę resztę.



EDIT:

Twardość magnezowa:

Ten rodzaj twardości wchodzi w skład twardości ogólnej. Pochodzi od wszystkich rozpuszczonych w wodzie związków magnezu. Jest ważna w akwariach roślinnych, ponieważ magnez jest pierwiastkiem wchodzącym w skład chlorofilu, a stosunek Mg:Ca powinien wynosić 1:4.
Bada się ją miareczkując próbkę wody za pomocą NaEDTA przy pH 12 i w obecności muresydu jako wskaźnika.

W wodzie kranowej najczęściej twardość ta nie przekracza 10mg Mg/l, a zdecydowanie dominuje twardość wapniowa.

Twardość wapniowa:
Pochodzi od wszystkich związków wapnia rozpuszczonych w wodzie.
Oznacza się ją, a raczej oblicza jako różnica twardości ogólnej i magnezowej:
TWO - TWMg = TWCa
Ważna jest także głównie w akwariach roślinnych, ponieważ wapń stanowi ważny składnik do rozwoju roślin.

1st. n. = 10mg CaO/l = 17,86mg CaCO3/l = 17,86ppm CaCO3




Z powyższych jest jeszcze twardość niewęglanowa, tzw. nieprzemijająca, czyli jak łatwo się domyślić jest to różnica między twardością ogólną a węglanową:
TWO - TWW = TWnW
Jest to twardość, do jakiej możemy zmniejszyć twardość naszej wody przez gotowanie.